Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα νεαρού τοξικομανή, ο οποίος προκειμένου
να εξασφαλίσει τη δόση του έχει επανειλημμένα διαπράξει κλοπές για τις
οποίες και έχει δικαστεί. Ωστόσο, καθώς το σωφρονιστικό μας σύστημα
παραβλέπει την εξάρτησή του από τα ναρκωτικά και τον συσχετισμό της με
τα ποινικά αδικήματα που διαπράττει, τον καταδικάζει κάθε φορά για τις
κλοπές. Ως εκ τούτου, στον συγκεκριμένο νέο, -το παράδειγμα του οποίου
λειτουργεί ενδεικτικά στην ερώτηση που υποβάλλεται προς τον αρμόδιο
Υπουργό- έχει ασκηθεί ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για
μικροκλοπή 30 €, λόγω του ποινικού του μητρώου. Βρίσκεται λοιπόν,
προφυλακισμένος 15 μήνες, μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του, ενώ
αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης 5 έως 10 ετών.
Το μεγάλο χρονικό διάστημα προφυλάκισης, που ισχύει σήμερα στην
χώρα μας, είναι σύμφωνα με τα στοιχεία του Συμβουλίου της Ευρώπης το
μεγαλύτερο χρονικό διάστημα προφυλάκισης υποδίκων, συγκριτικά με τις
υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιο συγκεκριμένα στη χώρα μας ο
μέσος όρος προφυλάκισης είναι 365 ημέρες τη στιγμή που στα υπόλοιπα
κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο μέσος όρος αγγίζει μόλις τις 167
ημέρες.
Αναλύοντας συνεπώς τα παραπάνω δεδομένα, ένας εξαρτημένος από
παραισθησιογόνες ουσίες συνάνθρωπός μας περνά τακτικά από τη διαδικασία
της κλοπής, σύλληψης, προφυλάκισης, εκδίκασης, χωρίς ωστόσο να
αντιμετωπίζεται ουσιαστικά το πρόβλημά του και τελικά το σωφρονιστικό
μας σύστημα να μην επιτελεί τον σκοπό του.
Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
- Πρόκειται να εξετάσει το αρμόδιο Υπουργείο τις διαδικασίες και
τον χρόνο προφυλάκισης των κατηγορουμένων από την ελληνική δικαιοσύνη,
αλλά και την επίσπευση των διαδικασιών εκδίκασης των υποθέσεων που
παραπέμπονται στη δικαιοσύνη;
- Τι μέτρα προβλέπεται να λάβει το αρμόδιο Υπουργείο όσον αφορά
στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων ομάδων συνανθρώπων μας, όπως οι
ναρκομανείς, από το δικαστικό και σωφρονιστικό σύστημα της χώρας;
